Qucaqlamalı səni etibarlı qolları,

Budaqları əldən düşmüş başına çiyin, yarpaqları qanayan ruhuna məlhəm olmalı…

Ən məhrəm sirlərini verə bilməli, ən dərin yaralarını açıb göstərə bilməlisən;
kölgəsində sərinləməlisən sorğusuz sualsız…

O qədər yaltaq arasında bir tək o, sözünü əyib bükmədən söyləməli, səhv başa düşülməyəcəyini bilməli.

Alqışlandığında deyil yalnız, əsl ayıblandığında yanında dayanıb qoluna girə bilməli.

Tərifləməli aləm içində, baş-başaykən söyməli və sən elə güvənməlisən ki ona,

Təklifsiz zamini olmalı səhvlərinin; günahlarının yeganə şahidi…

Səni səndən yaxşı bilən, sənə səndən çox güvənən bir sirdaş…

Gözbəbəkləri buludlandığında yaxınlaşan fırtınanı sezə bilməlisən.

Və sən ağladığında, onun gözündən gəlməli yaş