Nə gözəl şeydir səni xatırlamaq,

Qulaq as mənə gün yüzlüm

Gözlərimə bax…

Bəzən düşünərəm də nələr nələr çəkdik.

Dəryaları yuxuda,

Ulduzları suda itirdik.

Alınlarımızda tər

Gözlərimizdə ümid

Ömürümüzün yarısını xəyal qurmaqla keçirdik

Olmasaydı kaş ki bu sinəmizdəki darlıq

Önümüzdə qaranlıq, ardımızda qaranlıq

Ağlama gün yüzlüm, ağlama

Biz ağlamaya alışmadıq.

Necə qanlı güllər açdı bir səhərə qarşı

Necə hər şey birdən dəyişdi,

Ayrılıq nitqləri atıldı hər addım başı

Halbuki biz,

Xoşbəxtlik üçün tutmuşduq əllərimizi,

Sonuna qədər deyə etmişdik andlarımızı

Hamı/həmişə gözəl günlər düşündük.

Kimlər boğdu ki bizim gəncliyimizi,

Güllə səpdilər sanki göylərə

Yağış olub yağdı bənövşələrimizin üstünə

Azmı cəfa çəkdik azmı döyüşdük

Niyə belə oldu, hansı küləyə qarışdıq.

Ürəyimizdə bir ovuc su bir dilim çörək

Uzaq bir xatirə oldu artıq gülmək

Kədərlənmə gün yüzlüm, kədərlənmə,

Yolçu yolunda gərək.

İliklərimizə qədər palçıq ilə suvandıq.

Aydın olmaz səbəblərlə kəsildi daim yolumuz

Harada o qış gecələri, harada o xoşbəxt, yoxsulluğumuz.

Mahnıları harada, eşqi harada yaşadıq.

Harada söndü işığımız

Hanı harada o təvazökar süfrəmiz.

Ananızın bizə verdiyi,

Uşaq şəkilli təmiz süfrələr

Limonlu bol bibərli şorbamız.

Yeməyimizi belə yarım buraxdıq

Yaxşı indi harada evimiz,

Harada səadətimiz.

Harada hər axşamkı öskürəyi qonşumuzun,

O riyakar o çirkli üzü müştərək dostumuzun

Sən hardasan gün yüzlüm.

Hardasan.

Hansı işıqlığın içindəsən

Üstündə yenə o ağ paltarın

Eynilə xəyalimdə buraxdığım kimisən

Qulağında köhnə bir mahnı səsi,

Sanki məni eşitmək üçün yüngülcə əyilmisən

Mən kimi hüznlü, mən kimi düşüncəlisən.

O qısa saçların,

Laksız barmaqlarınla

Məktəbli bir qıza bənzəmisən.

Doğrusu həm çox sevmiş, həm də çox sevilmisən.

Mənə yaxın dayan gün yüzlüm, mənə yaxın dayan.

Gözlərindən bəlli

Səndə mənim ücün darıxmısan.