Tek dileğim ölüm…

hayatın ne kadar zor olduğunu gördüm

anlatamadım

ne acılar çektim çektim ama

duyuramadım

sesim soluğum tıkandı

çaresiz kaldım

geçmez bu gönül yarası

aç,susuz kaldım

hayata yeniden başlamayı

her şeyi bir kalemde silip atmayı bile

göze aldım

mutlu olanları kıskandım

derin bir nefes aldım

ölmeliyim…

aç,susuz kaldım,

ölmeliyim…

çaresiz kaldım,

herkese uzaktan baktım,

canım yandı,

ölmeliyim…

yeniden başlarsam

iz kalır yürğimde

ve falçata izleri

bedenimde

utanmaksızın

ağlamaktan şişmiş gözlerle

ölüme gidiyorum…

açık açık söylüyorum

ne yararım vardı hayata

fazlalıktım sanki

ölümsüzdüm en başta

kader…kader…

örmüş ağlarını bir gece uyurken

kimseyi bulamadım

sabaha çıkamadım

çaresiz kaldım

ölüme gidiyorum…

aç,susuz,çaresiz ve

bir zavallı olmakla yetinmemiş

şimdi birde utanıyorum

ölüme gidiyorum…

ölüme gidiyorum…

umutlarım yarıda kaldı birer birer

dostlarım arkamdan bıçakladı

acımaksızın teker teker

kader bile döndü sırtını

aydınlıktan karanlığa döndüm

ama…

karanlık benden açar oldu

herkes gibi…

aç,susuz,çaresiz,evsiz,öksüz

daha var

umutsuz,hayalsiz

hayata boş gözlerle bakan

biri oldum

ümitsiz vakayım

sırtımda taşıdığım yük

hiç bir gün azalmayacak

hiç bir gün bitmeyecek derdim

kimse anlamayacak

anlamasın be kardeşim

ey yüce rabbim sen duy beni

ne yaptım ben

sevmekten başka

sevmek suçsa niye verdin bana

hayatı al elimden

kurtar beni

sürgün yaşamdan

al uzak diyarlara taşı beni

kurtar beni

adı:ümitsiz PRistupnIK

yaşamı:bitmeyen sevgi

umutları:yok birer birer azalmış

yok olmuş en sonunda

yaşam:yok

tek dileği:ölüm