Bəzən can atırıq əvvəlki sərbəstliyimizə, qollarımızdakı zəncirləri qıracağıq düşünürük. Lakin hər zaman ona geri qayıdırıq, varlığından qurtula bilmirik.

Sonunu düşünməkdən qorxuruq, birlikdə yaşamaqdan da çəkinirik. Bəzən ürəkdən nifrət edirik amma yenədə sevirik.

Daima davalar, düşmənçilik. Amma yenə iki insan darıxır bir-birindən uzaqda.. Uzaqlıq edir bizi yaxın bir-birimizə.

Daim dava etsəkdə, ən son həddə gəlsəkdə, sənsiz olmayan həyat mənə həyat deyildir.

Mənasız mübahisələrlə, sən yox mənəm böyük deməklə bir birimizi qırsaq da, yenə qulun olmağa hazıram hər an.