Sən getdikdən sonra xatirələrinə sığınıram….
Qulaqlarımda hələ səsin, bitməsini istəmədiyim mahnı kimi uğuldayır . Digər tərəfdən gözlərəmin içinə baxışın dolanır beynimin bir tərəfində. Nə düşünsəm, hara baxsam həmişə “sən” …
Son gülüşün, Son baxışın, Son sarılışın
və……….
SON
O gün anlamalıydım əslində içimə oturan səbəbsiz həsrətdən .. İlk dəfə sənə baxarkən içim ağrımışdı. Yanımda idin amma içim ağrıyırdı.. Səbəbsiz … Sanki bir daha görə bilməyəcəkdim səni .… Bu gedişin dönüşü olmayacaqdı sanki . Amma yenə də başa sala bilməmişdim sənlə ayrı düşməyi ürəyimə … Ayrı qala bilməzdik biz . Olmazdı bu ürək sənsiz ..
Getdin .. .
Arxanda yaş bir gül buraxaraq tək söz etmədən getdin …
Mən yalnız arxandan baxdım ..
Qal deyə bilmədim belə …
Əlimdə nə bir ünvan nə bir telefon .. Sənə dair heç bir şey ..
Sonsuzluğa getmişdin sanki ..
Yaşaya bilmərəm sanırdım ilk zamanlar …. Alışa bilmərəm, nəfəssiz qalaram deyirdim bu şəhərdə … Alışırmış insan ağrıya da sənsiz yaşamağa da …
Sonunu gətirə bilmədiyim xəyal,xatırlanan gözəl xatirələr var ….
Bir sahil kənarı … və SƏN … Dilimizdə isə bizim mahnımız … Dalğaların gəlib ayağımıza dəyişi ilə başlayan rəqsimiz …