Nüsrət Kəsəmənli – Dostum

Gel, meni dost kimi dindir, danışdır.
Dost bilsin qıraqdan camaat bizi.
Men deyim: dostumdur, sen de: tanışdır,
Hamıdan gizledek sevdiyimizi.

Danışaq, gülüşek, gezek yan-yana
Onda adımıza söz de deyilmez.
Gizli görüşümüz çıxsa meydana,
Deyek ki, dost dostla görüşe bilmez?

Yalandan bir oğlan şekili getir,
Heç kim bilmesin ki, sevgiliyik biz.
İstesen arada qoluma da gir,
Burda pis ne var ki , dost deyilik biz?

Zeng ele danışaq dersden-filandan,
Anana denen ki, bir yoldaşımdı.
Qoy hamı “dost” bilsin bizi her zaman,
Denen ki , heç menim seven yaşımdı…

Bu yolla gizledek gel sevgimizi,
Camaat “dost” bilsin, anansa yoldaş…
“Dost”luğa bükerek hesretimizi,
Bir azcıq sevinek gel yavaş-yavaş.

“Dost”luqla böyüsün mehebbetimiz,
Qoy daha olmasın hesret, göz yaşı…
Gel, evvel heyatda yoldaş olaq biz,
Sonrasa olarıq heyat yoldaşı…

Yenilənib: