Yadındadırmı qarın yağmasını səbirsizliklə gözləməyimiz?!
Amma məncə yox, yadında olmaz artıq, səbəbi isə axı biz yoxuq!

Yadındamı necə gülməyimiz?! Hər şeydən xəbərsiz olmağımız…
Gülüşlərimizin qəmlə bitəcəyi, amma yox, çünki xəbərsiz idik…

Yağışın altında saatlarla durub, rəqs etməyimiz,sevinclərlə gələcəyə ümüdlərimiz…
Bir gəzintiyə getdikdə bir-birimizdən, savaşaraq, küsməyimiz… Onda hər şeydən xəbərsiz idik…
Küsüb də, daha sonra barışacagımızı bilirdik…

Pəncərələrdə oturub, saatlarla gələcəyə ümüdləmizi qurmağımız…
Hər dəfəsində də uşaq kimi sözümüzün düz gəlməməsi…

İndi isə o pəncərələrdə sadəcə tək otururam, axı sən yoxsan…
Artıq nə gələcəyə baxacaq, nə keçmişə qayıdacaq bir şeyimiz yoxdur, çünki biz yoxuq!

Yenilənib: