Hamile xanimin betnindeki iki ekiz ushaqlardan biri o birinden sorushur:
– Sen dogushdan sonra ki, heyata inanirsan?
– Elbetde inaniram. Hamiya aydindir ki, dogush sonra heyat var. Biz burda ona goreyik ki, guclenek, dogushdan sonraki heyata hazir olaq.
– Bosh sohbetdi. Dogush sonra heyat ola bilmez. Olmush olsaydi kimse qayidib deyerdi orda heyat var. Sen ferz eliye bilirsen orda heyat necedi?
– Men butun detallari bilmirem amma inaniram ki, orda daha chox ishiq olacaq, biz ozumuz gezeceyik, oz agzimizla yeyeceyik ve s
– Ne nagil danishirsan? Adam ozu nece yeriyer, adam nece oz agizi ile yeyer? Gulmelidir! Bizim gobeyimiz var hansi ki, bizi qidalandirir. Bilirsen? Dogushdan sonra heyat filan yoxdur.
– Men eminem ki, bu mumkundur. Sadece olaraq her shey bir az bashqa cur olacaq. Bunu ferz elemek mumkundur.
– Axi ordan hele hech kim qayitmayib. Heyat sadece olaraq dogushla bitir. Bu qeder vesit. Umumiyyetle heyat bu zulmetin ichindeki zilletden ibaretdir.
– Yox! Men bilirem dogushdan sonraki heyat nece olacaq amma eminem ki, biz ana-ni goreceyik ve O, bizim qaygimizi chekecek.
– Anani? Sen inanirsa ki, ana var? Varsa bes o hardadi?
– O her yerdedi, bizi ehate edib ve onun sayesinde hereket edirik, yashayiriq, onsuz biz movcud ola bilmerik.
– Cefengiyyatdi! Men hech bir ana filan gormemishem, odur ki, eminem ki, ana filan yoxdur.
– Seninle razilasha bilmerem. Axi herden sakitchilik olanda, onun nece oxumasini eshitmek olur. Hiss elemek olur axi o nece bizim dunyamiza sigal chekir. Men qeti eminem ki, bizim esl heyatimiz dogushdan sonra bashlayir.

Yenilənib: